مجلس دهم به روایت پروانه سلحشوری

تهران- ایرنا- پروانه سلحشوری رییس فراکسیون زنان مجلس دهم شورای اسلامی ۵۴ساله است و اهل مسجدسلیمان استان خوزستان. دکتری جامعه شناسی دارد و مدرس دانشگاه است. اسفندماه ۱۳۹۴ با حدود یک میلیون و دویست هزار رای، رتبه ۱۱ انتخابات تهران، شمیرانات، ری و اسلامشهر را به دست آورد و به پارلمان راه یافت.
گفت و گوی خبرنگار گروه تحلیل و پژوهش های خبری خطرنگار، با خانم سلحشوری از لایحه حمایت از کودکان و نوجوانان شروع شد. در بحث مربوط به کودکان کار به درازا کشید. طرح وزارتخانه شدن سازمان میراث فرهنگی، دانشجویان ستاره دار و فوتسال زنان را در برگرفت. منع ورود زنان به استادیوم های ورزشی، آتش زدن پرچم در صحن علنی مجلس و تندروی ها را هم به چالش کشید.
متن کامل این گفت و گو در پی می آید:

ایرنا: از لایحه ای شروع کنیم که از اردیبهشت ۸۸ به مجلس ارائه شده و با گذشت این همه سال هنوز در صحن علنی مطرح نشده است. لایحه حمایت از کودک و نوجوان. بالاخره به کجا کشید؟
سلحشوری: بخشی از این به درازا کشیدن به ساختار خود مجلس برمی گردد. چرا که بیشتر لوایحی که از دولت و قوه قضاییه تقدیم مجلس می شود مربوط به کمیسیون های قضایی و اجتماعی است که این دو کمیسیون را با یک ترافیک شدید در بررسی لوایح پیشنهادی مواجه می کند. بررسی لوایح در کمیسیون ها کار زمان بری است. پیش آمده که روزها و حتی هفته ها سر تصویب یا عدم تصویب تنها یک ماده قانونی پیشنهادی بحث و جدل شده است. اما صرف نظر از این مشکل ساختاری، خود مجالس قبلی درباره اینکه چرا این لایحه را راهی صحن علنی نکردند پاسخگو باشند. ولی درباره مغفول ماندنش در مجلس دهم که به من هم مربوط می شود با شما هم عقیده ام.

ایرنا: لایحه در مجلس دهم چه وضعیتی پیدا کرده است؟
سلحشوری: یکبار یکی از اعضای کمیسیون قضایی طی مصاحبه ای گفت این کمیسیون اصلا به لایحه حمایت از کودکان و نوجوانان ورود پیدا نخواهد کرد. من هم بلافاصله در یک گفت و گوی مطبوعاتی گفتم که کمیسیون فرهنگی به این لایحه ورود خواهد کرد. به سرعت هم در کمیسیون فرهنگی جلسه ای برگزار و از اساتید دانشگاه و نمایندگان سمن ها و سایر کارشناسان دعوت کردیم تا درباره این لایحه نظر دهند.

ایرنا: واکنش کمیسیون قضایی چه بود؟
سلحشوری: بعد از این جلسه، یکمرتبه کمیسیون قضایی هم آنرا در دستور کار خود قرار داد و در جلساتی به بررسی این لایحه پرداخت. حتی در برخی جلساتش عده از ما( اعضای کمیسیون فرهنگی) را هم دعوت کرد و نظرمان را پرس و جو کرد.

ایرنا: آخرین خبری که از این لایحه دارید چیست؟
سلحشوری: من هر جلسه پیگیر آن بودم و همچنان هم هستم. از یک عضو کمیسیون قضایی در این زمینه سوال کردم که پاسخ داد کارهای لایحه نهایی شده ست و به زودی وارد صحن علنی می شود.

ایرنا: آن عضو دیگر کمیسیون قضایی که گفته بود به این لایحه ورود پیدا نمی کنند دلیل خاصی هم برای این رویکردشان ذکر کرد؟
سلحشوری: خیر.

ایرنا: شما به دلیلشان پی بردید؟
سلحشوری: اولویت اشخاص و گروهها فرق می کند.

ایرنا: یعنی مساله به این مهمی که با سرنوشت میلیونها کودک ایرانی سر و کار دارد جز اولویت برخی نمایندگان نیست؟
سلحشوری: خیر؛ نیست.

ایرنا: چه چیزهایی مهم تر است؟
سلحشوری: بگذارید نمونه ای بیاورم تا فرق اولویت نمایندگان مشخص شود. ما در کمیسیون فرهنگی کمیته ای به نام’ ارشاد و گردشگری’ داریم. این کمیته تا کنون فقط یک طرح را بررسی کرده است یعنی طرح عفاف و حجاب.
به زبان ساده تر اولویت اعضای این کمیته؛ توسعه فرهنگی و اقتصادی سرزمین ایران از طریق توجه به میراث فرهنگی و گردشگری نیست و طرح عفاف و حجاب برای آنها از اهمیت افزون تری برخوردار است.

ایرنا: به لایحه حمایت از کودکان و نوجوانان برگردیم. سرکار خانم عضو فراکسیون امید مجلس هستید. فراکسیونتان چه اقداماتی برای ورود این لایحه به صحن انجام داده است؟
سلحشوری: مگر فراکسیون امید غیر از تک تک ما است؟ من و خانم ها سیاوشی، ذوالقدر و سعیدی همه امیدی هستیم و در حال پیگیری آن هستیم. از طریق فراکسیون امید و همچنین فراکسیون زنان.

ایرنا: با رییس مجلس هم در این باره صحبت کرده اید؟
سلحشوری: فکر کنم یکبار با خانم سیاوشی پیش آقای لاریجانی رفتیم. ولی دقیق خاطرم نیست.

ایرنا: مطلبی را در یکی از رسانه ها می خواندم که با درج خبر تلخ کودک آزاری دیگری، از مجلس پرسیده بود قرار است این طرح تا کی در کمیسیون قضایی بماند؟
سلحشوری: تقاضایی دارم و از شما می خواهم این خواهشم را هم برجسته کنید. وقتی می گویید چرا مجلس در قبال این موضوع یا هر امر دیگری، سکوت کرده یا واکنش مناسبی نشان نداده است لطفا همه نمایندگان را یکجا خطاب قرار ندهید. جمع ۲۹۰ نفره ای وجود دارد به نام مجلس شورای اسلامی. اعضای آن لزوما مثل یکدیگر نه فکر می کنند نه عمل. حتی در داخل خود فراکسیون امید هم تکثر است. مثلا هفته گذشته که پرچم آمریکا توسط کمتر از۲۰ نفر در صحن علنی سوزانده شد خیلی ها گفتند مجلس چرا چنین کاری کرده است. در حالی که تنی چند از نمایندگان این کار را کرده بودند و بسیاری دیگر از همکاران از جمله خود من مخالف این اقدام بودیم.
بگذارید مطلبی بگویم. به شخصه از بس در این مجلس فریاد زده ام خسته شدم. چه کار می شود کرد وقتی مدام تلاش کنی تا چند نماینده همراه پیدا کنی و نکنی؟ برای نمونه درباره همین طرح وزارتخانه کردن سازمان میراث فرهنگی. من اولین نماینده ای بودم که به رییس مجلس اعتراض کردم.

ایرنا: چه اصراری بر وزارتخانه شدن این سازمان دارید؟
سلحشوری: اصراری از بعد کارشناسی و علمی. نارضایتی در و از این سازمان زیاد است و بدنه آن هم به این نتیجه رسیده اند تا میراث فرهنگی و گردشگری وزارتخانه نشود چیزی درست نمی شود. حتی سمن ها های صنایع دستی و میراث فرهنگی و گردشگری هم پیگیر تصویب این طرح هستند. تا کنون هم سه بار آنرا بررسی کرده است اما لابی های میراث فرهنگی اجازه تصویب آنرا نداده اند.

ایرنا: و دلیل این مخالفتها که سرکار مدعی آن هستید چیست؟
سلحشوری: از این حرف من خیلی ها بدشان خواهد آمد اما دلیل اصلی این است که اگر وزارتخانه شوند زیر نظر مجلس قرار می گیرند. تا کنون روسای جمهور هر که را خواسته اند به عنوان رییس سازمان میراث فرهنگی منصوب کرده اند. روسای میراث هم با تیمی که همیشه همراهشان است به این سازمان آمده اند؛ صرف نظر از اینکه خود و تیمش در این کار تخصص دارند یا نه. البته کل مدیریت کشور ما گرفتار پدیده ناشگون ‘ تیم سازی’ است. هر که منصبی می گیرد تیمش را هم با خود می آورد صرف نظر از اینکه اعضای این تیم چقدر در این کار تخصص دارند. به عبارتی تخصص گرایی جایی ندارد.
البته من چون ناظر سازمان میراث فرهنگی هستم به این بحث ورود پیدا کرده ام وگرنه اجازه دخالت را به خود نمی دادم. در طول این دوسال هم هیچ نطقی را پیدا نمی کنید که در آن به غیر از مساله میراث فرهنگی، زنان و ورزش جوانان و بانوان به موضوع دیگری پرداخته باشم. به این دلیل که رییس فراکسیون زنان و عضو کمیته ورزش جوانان و بانوان نیز هستم. هر جا هم در حوزه تخصصی ام باشد و بدانم می توانم منشا اثر مثبت شوم وارد می شوم.

ایرنا: دوباره برگردیم به بحث لایحه حمایت از کودکان و نوجوانان. به شخصه تا به حال نشنیده ام که سردسته یکی از باندهای بهره کشی از کودکان کار محاکمه شده باشد؟!
سلحشوری: اصلا شما شنیده اید بگویند سردسته یکی از این باندها دستگیر شده است؟ یکی از دلایل اصراری که ما برای تصویب این لایحه داریم همین است. فجایعی که کودکان تن داده به عضویت در این باندها با آن مواجه می شوند هولناک است. بر اثر شدت نابسامانی های اقتصادی و اجتماعی روز به روز هم بر حجم و عمق آن افزوده می شود.

ایرنا: مگر قبل از تصویب این لایحه نمی شود با این باندها برخورد کرد؟
سلحشوری: البته که می شود. پس وظیفه نیروی انتظامی چیست؟ چرا به این مساله ورود پیدا نمی کند؟ وزارت کشور چکار می کند؟ آیا شناسایی و برخورد با سردسته این باندها کار دشواری است؟

ایرنا: بعید می دانم کسی از اصلاح طلبان و اصولگرایان موافق بهره کشی و استثمار این کودکان باشد؟
سلحشوری: خیر نیست. ولی همانطور که قبلا گفتم اولویت ها فرق می کند. اولویت عده ای برخورد با چند فعال محیط زیستی و عده ای جوان و نوجوان است که در پارک آب بازی می کنند. در حالیکه نهادهای انتظامی و امنیتی حتما باید به حوزه باندهای کودکان کار ورود پیدا کنند چرا که این معضل امنیت ملی را تهدید می کند.

ایرنا: کودکان کار خارجی هم بخشی از این ماجرا هستند. افرادی که نه گذرنامه دارند نه شناسنامه؟!
سلحشوری: من هنوز هم نتوانسته ام با این قضیه کنار بیایم که علیرغم اینهمه ادعا، چرا مرزهایمان اینقدر رهاست! این کودک خارجی اگر مرزها محکم بود که نمی توانست وارد ایران شود. آیا آماری وجود دارد که تعداد کودکان و مهاجران غیرقانونی افغانی، پاکستانی و غیره چقدر است؟! بروید کلونی هایی را ببینید که اطراف تهران ایجاد شده اند و پر از آنهایی است که بدون روادید و مدارک شناسایی از ایالت بلوچستان پاکستان به ایران آمده اند. مگر نمی توان به این موضوع رسیدگی کرد؟! از اعطای یک کارت هویت به این افراد خودداری می شود، در صورت وقوع جرم توسط این افراد، چگونه می خواهند مجرم یا مجرمین را شناسایی و دستگیر کنند؟!
از سویی بعد انسانی داستان هم مطرح است. اگر یک ایرانی در خارج کشور از حقوق انسانی محروم شود آیا صدای اعتراض ما بلند نمی شود؟ مگر این خارجی ها انسان نیستند؟! یا به آنها برگه هویت دهید یا مرزها را طوری مهار کنید که هیچ ورود و خروج غیرمجازی انجام نشود.
اما این ترددهای خارج از محدوده قانون مشکل دیگری هم ایجاد می کند و آن بیکار شدن شهروندان ایرانی است. من می دانم که یک کارگر افغانی چقدر در اینجا زحمت می کشد و از ایرانیان هم بیشتر و بهتر کار می کند. کارفرماها به این خاطر و برای خودداری از پرداخت حق بیمه سعی در به کارگیری این کارگران دارند. اما بالاخره فرصت شغلی در کشور محدود است و ایرانیان باید در اولویت قرار گیرند.
برای همین می گویم اینکه کودکان خارجی چرا در ایران کار می کنند یک موضوع فرعی است و اصل این است که مرزها باید خوب مهار شود. این همه هزینه برای حفظ کشور می کنیم خوب برای مهار مرزها هم فکری اساسی بکنیم.
متاسفانه ما از یک سو نخبگانمان را از کشور فرار می دهیم و از سوی دیگر راه را برای ورود نیروهای غیرماهر خارجی باز می کنیم.

ایرنا: از موضوعاتی که سرکار در این دوسال به آن پرداخته اید بحث ورود زنان به ورزشگاههاست. ارزیابی تان از مقاومت هایی که می شود چیست؟
سلحشوری: باز هم می گویم که مقوله زنان در ایران کاملا سیاسی شده است. البته ایدئولوژیک هم هست اما نه ایدئولوژی به آن مفهومی که مد نظر مرحوم علی شریعتی است. بلکه ایدئولوژی در تعریف جامعه شناسانه خود که بار منفی دارد؛ ایدئولوژی به معنای ‘باور غلطی که جای واقعیت را گرفته است’.
مثلا می گویند ورود زنان به ورزشگاه های فوتبال منع مذهبی دارد. اما آیا واقعا این طور است؟ مگر در مراسم حج زنان و مردان بعد از خارج شدن از احرام که از محرمیت در می آیند نزدیک به هم نیستند. چرا به آن اشکالی وارد نمی دانند؟ یا چرا در برخی بازی های بسکتبال والیبال حضور زنان بلامانع تشخیص داده شده است و در بعضی دیگر خیر؟ البته اگر می گویند ورزشگاه های کشور برای خانم ها امنیت ندارد این مشکل زنان نیست بلکه این وزارت کشور و نیروی انتظامی است که موظف به تامین امنیت مراکز عمومی است.
از سویی به ما ایراد می گیرند که این فقط دغدغه بخشی از خانم هاست نه همه آنها و شما فقط مطالبه عده ای را در نظر گرفته اید. پاسخ این است که حتی گر این طور هم باشد که نیست باز منع ورود زنان به ورزشگاهها موجب وهن نظام است.
نباید با علایق جامعه جدال شود. مردم به هر چه رو می آورند، منع می کنند. مورد اخیرش همین تلگرام بود. ۴۵ میلیون ایرانی به این شبکه اجتماعی علاقه مند شده بودند که فیلتر شد. این توهین به شان مقامات کشور هم بود چرا که رییس یک شعبه دادگاه اعلام کرد که تلگرام باید فیلتر شود و همین هم شد. صدها هزار نفر یکمرتبه بیکار شوند.

ایرنا: یکی از موضوعاتی که برخی نمایندگان از جمله سرکار پیگیر آن بوده اید ادامه تحصیل دانشجویان ستاره دار است. دی ماه ۹۶ گفته بودید از ۵۴۹ دانشجوی ستاره دار کشور ۲۷نفرشان هنوز مجوز ورود به دانشگاه را پیدا نکرده و بقیه مجددا مشغول تحصیل شده اند. کار این تعداد باقی مانده به کجا کشید؟
سلحشوری: منع ادامه تحصیل بسیاری از این ۲۷ نفر هم برداشته شد. فقط تعداد انگشت شماری مانده اند. البته ما باید نیمه پر لیوان را هم ببینیم. وزارت علوم آقای رییس جمهور تا کنون در این زمینه خوب عمل کرده است. آقایان غلامی وزیرعلوم و صدیقی پیگیر این مساله بوده و هستند. آقای سیدضیاهاشمی نیز در سالهایی که معاون این وزارتخانه بود زحمت فراوانی برای رفع محرومیت از تحصیل این دانشجویان کشید. الان بیشتر از ۹۵ درصد این دانشجویان دوباره سر کلاس و درس برگشته اند.

ایرنا: جایی انتقاد کرده بودید که چرا در کشور با فعالان محیط زیست، معلمین و دانشجویان برخورد امنیتی می شود. گفته بودید باور دارید که عده ای آگاهانه یا ناآگاهانه بین مردم و نظام فاصله می اندازند. چرا این طور فکر می کنید؟
سلحشوری: بله. نظام جمهوری اسلامی بر پایه رای مردم شکل گرفته است. سال های ابتدایی انقلاب اسلامی که هنوز به سن رای دادن نرسیده بودم شاهد بودم که مردم با عشق به جمهوری اسلامی رای می دادند.
نظام جمهوری اسلامی مردمی بوده است. دشمنان هم همه شان شمشیر را مانند آمریکا، اسرائیل و عربستان سعودی از رو نمی بندند. برخی اقدامات داخلی واقعا جای سوال دارد. صحبتها و کنش هایی رخ می دهد که دشمنان از آن کاملا سود می برند. مثل انکار هولوکاست که دهه پیش رخ داد. کدام عقل سلیمی جنایتی را که این همه سند، عکس، روایت شاهدان عینی در اثبات آن وجود دارد، منکر می شود؟! شاید درباره هولوکاست بزرگنمایی شده باشد اما اصل رخ دادن آنرا که نمی توان رد کرد. به نظرم زیر سوال بردن هولوکاست کاملا در خدمت دشمن بود. یا آنهایی که از دیوار سفارت عربستان بالا رفتند و آنجا را به آتش کشیدند.
همین طور کسانی که چند روز پیش پرچم آمریکا را در مجلس آتش زدند. اینکه فردای روزی که ترامپ با مطرح کردن موضوع آتش کشیدن پرچم آمریکا مظلوم نمایی کرده است عده ای نماینده مجلس این کار را در صحن علنی و در حضور دوربین ها انجام دهند و ابزار کار مظلوم نمایی رییس جمهور آمریکا را در اختیار او قرار دهند جای حرف و بحث ندارد؟ اصلا مگر مجلس جای این رفتارهاست؟
مثالی دیگر بزنم. وقتی در پرونده فعالان محیط زیست وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی رسما اعلام می کند که هیچ مدرکی دال بر جاسوس بودن بازداشت شده ها در دست نیست چرا آنها را آزاد نمی کنیم؟ همین فعالان و سمن ها هستند که شاید بتوانند با تحقیقات و هشدارهای خود کشور را از فجایع محیط زیستی آینده بیشتر و بهتر آگاه کنند و حتی نجات دهند.
مابه انسجام ملی نیاز داریم نه بی اعتمادی ملی. این انسجام ملی هم اصلاح طلب و اصولگرا را نمی شناسد.
با این وجود عده ای تلاش می کنند تا فراکسیون امید مجلس شورای اسلامی را به سویی ببرند که فراکسیون ناامیدی لقب بگیرد. یا قوه مجریه را ناکام سازند تا ملت از دولت تدبیر و امید ناامید شوند. مگر وقتی مردم از ما روی بگردانند سراغ شما تندروها می روند؟! یقین بدانید آنها به سمت و سویی غیر از نیروهای موجود نظام اقبال خواهند کرد.
ما اصلاح طلبان دلسوزان نظام هستیم و اگر به توصیه هایمان گوش داده شود آینده خوبی در انتظار هست. هشدارهایی هم البته می دهیم.
در ابتدای انقلاب رقابت سر ساده زیستی و همدلی و حمایت از مسوولین بود و مردم با تمام کم و کاستی های موجود می ساختند. همه رقابت داشتیم که ارزانتر بخریم و لباس ساده تر بپوشیم. متاسفانه الان جامعه در شرایط مناسبی قرار ندارد و کاهش سرمایه اجتماعی فقط محدود به حاکمیت نیست.

ایرنا: طرحی در کمیسیون فرهنگی عنوان شد که صدا و سیما را به نوعی متولی عرصه مجازی کشور کند. سرکار گفته بودید این تولی گری در حیطه وظایف صدا و سیما نیست؟
سلحشوری: البته این طرح وقتی عنوان شد من در کمیسیون نبودم. اما معتقدم صدا و سیما به جای ایجاد کار بیشتر برای خود، بهتر است به همان وظایفی که قانون اساسی بر دوشش گذاشته درست عمل کند.

ایرنا: چطور؟
سلحشوری: صداوسیما خیلی ضعیف عمل کرده و با این روندی که در پیش گرفته است نمی تواند رضایت عموم مردم را به دست آورد. نمونه ای بیاورم. اوایل هفته شاهد قهرمانی فوتسالیست های دختر کشورمان بودیم. چرا صدا و سیما این بازی و سایر بازی های درخشان این تیم را پخش نکرد؟ مگر دخترهای ما حجاب نداشتند؟ آیا همین صدا و سیما تا کنون هزاران فیلم خارجی نشان نداده است؟ مگر زنهای این فیلم ها همه شلوار و روسری بر تن دارند و لباس آستین بلند پوشیده اند؟!
آیاپخش فعالیت سالم و سازنده ای مثل ورزش زنان که می تواند انگیزه زیادی در بین دختران ایجاد کند و آنها را از بسیاری رفتارهای نابهنجار بازدارد خلاف موازین شرعی و اخلاقی است؟ فقط باید دختران معتاد و بزهکار را در این رسانه نشان داد؟ واقعا صدا و سیما چرا افتخار آفرینی دختران این آب و خاک را سانسور کرد؟ مگر وظیفه انعکاس همه جانبه رخدادها بر عهده این سازمان نیست؟
از طرفی این دیگر چه تبعیضی است؟ این همه تیم های ورزشی مردان ایران به مسابقات بین المللی می روند و اتفاقا خیلی اوقات شکست هم می خورند ولی صدا و سیما بازی های آنها را مستقیم پخش می کند. اما دختران ما قهرمان آسیا می شوند و دیده نمی شوند؟! حتی اطمینان دارم اگر مریم میرزاخانی هم فوت نمی کرد هیچ وقت صدا و سیما به افتخار آفرینی این دانشمند بزرگ نمی پرداخت. گویی برخی بدشان نمی آید زن های ما معتاد و مهجور باشند یا اینکه فقط در خانه بمانند و خانه داری کنند؟ اما مگر می توان نیمی از جامعه را نادیده گرفت؟
تحقیق معتبری که حدود ۱۰ سال قبل انجام شد نشان داد که ۸۵ درصد زنان به نحوی فعالیت اجتماعی بیرون از خانه دارند. احتمالا الان این رقم افزایش هم پیدا کرده است. چرا صدا و سیما نمی خواهد غرور ملی در زن ایرانی شکل بگیرد؟ چرا باید به خاطر تحمیل سلایق عده ای این پتانسیل عظیم و سازنده دختران کشور مهجور بماند؟

ایرنا: و لایحه منع خشونت علیه زنان به کجا رسید؟
سلحشوری: این لایحه از ۵ سال قبل شروع به تدوین شده است اما به خاطر تطبیق با تغییراتی که در قانون مجازات اسلامی به وجود آمد کار بررسی مجدد آن طول کشید. از نوروز امسال هم منتظر امضای رییس قوه قضاییه است. ایشان امضا کند راهی مجلس می شود.

ایرنا: انتقادات زیادی به فراکسیون امید وارد شده است. به عنوان یک عضو، این فراکسیون طی این ۲ سال چه اقدامات مشخصی برای تحقق خواسته های را دهندگان خود کرده است؟
سلحشوری: من عضو هیات رییسه این فراکسیون یا سخنگوی آن نیستم. اما چون سوال کردید پاسخ می دهم. این فراکسیون فعالیت بسیاری در راستای مطالبات رای دهندگان به خود انجام داده اما برد رسانه ای آن کم بوده است. به ویژه عملکرد شخص آقای عارف بسیار خوب بوده است.

ایرنا: اما یکی از ایراداتی که به این فراکسیون گرفته می شود مربوط به نوع ریاست ایشان است!؟
سلحشوری: آقای عارف یک شخصیت علمی، تیزهوش، سیاستمدار به معنای مثبت کلمه و یک رهبر واقعی است. چند هفته قبل که بحث شهردار شدن ایشان مطرح شد عزا گرفته بودیم که در صورت غیبت ایشان چه بر سر فراکسیون خواهد آمد. ایشان پیگیر بسیاری از مطالبات از جمله رفع حصر هستند اما این کارها را رسانه ای نمی کنند. شخصا وقتی در ایفای وظایف نمایندگی خود از ایشان راهنمایی خواسته ام همواره پاسخ های مستدل وعلمی شان را راهگشا یافته ام. به نظرم تخریب ایشان از روی ناآگاهی است.
پژوهشم **۳۰۸۱**

انتهای پیام /*

سیاسی

مجلس دهم

کودکان کار

پروانه سلحشوری